लघुकथा

ड्यासबन्ढ्या गुर्वा

गुर्वा कना ठग हुइट । हिकनक मन्टर कलक ठग्क खैना भोक्टि हुइन । हमार गाउँ म जुट्याल्हा रह । टब्बहँ घ्याँचक नस फुला फुला कहटनहुँ मै ।

म्वाँर संगक् लर्का भचिक म्वाँर बाट मान्टलह । पुरान मनैन काहुँ असिन बाट पचहिन । म्वाँर बाट किउ ओनाइ निलागल । पट्याइ निलागल । टब कनु ।

टुर्ह म्वाँर बाट निपट्याइ ठुइटो । मै का करम टब म्वाँर बाट पटिबो ?

यि सल्वा ड्यासबन्ढ्या गुर्वा टैँ चला ना ट । हरचबान बुबा लाल आँख पर्टि कल ।

ठिक बा कैह् मर्नु । काजे कि पुजक बेर बियर ओ सिकार, रुप्या, चालिस कुन्टल धान टिहाइ डेख्ल रनहुँ ।

करट करट ढुर्या पुजा कर्ना डिन आइल । असिक कर परट ओसिक कर परट कैक घरचोरान खाँइला चिरक्या मामा सिखा डिहँट । काँपिम लिख्लक मन्टर अट्कच्र पुटपुटाके ओराडेनु । जब जिभिम त्रिशूल छिरिना पाल्या आइल टब बल्ल ड्यासबन्ढ्या गुर्वा कलक का हुइट पटा पैनु ।

गणेश वर्तमान
बर्दिया, हाल–काठमाण्डौं