कविताः टुँ नारी

पुनाराम कर्याबरिक्का
२८ बैशाख २०८०, बिहीबार
कविताः टुँ नारी

कविता

टुँ नारी

टुँ हुइटो नारी
टुहाँर मन भारी
सद्द पैठो गारी
एहफें सहल बाटो
लगनशील नारी
चेतनशील नारी
सहनशील नारी
टुँ नारी ।

कहाँसम कर्बो ढेंकी, चक्या
कहाँसम डौर्बो काठी पट्या
कामक पाछ डौर्ख जिउ गलल
भातभन्सा कैख जरम गैल
कटठ्याक पुरुषके खेलौना बन्बो
जागो, उठो, आघ बर्हो
टुर्ह नारी, छाइक जरम पाख
कबु छाइ बन्लो, कबु पटवैह्या
बन्टी, डाइफें बन्लो
घर ग्रिस्टी चलैलो,
सास ससुर्वक दास्ता कर्लो
जहान परिवार सहेर्लो
उह ट समाजम पाछ पर्लो
टु नारी ।

लगनशील होख फे टँु
सहनशील होख फें टँु
चेतनशील होख फे टुँ
काजे पाछ पर्लो
पुरुषनके आघ झर्लो
समाजम शीर झुकैठो
ज्या कठ उह मन्ठो
टुँ नारी कसिन नारी ?
आपन हक अधिकारके लाग
लर नि स्याक ठुइटो
आघ बर्ह नि स्याक ठुइटो
टुँ नारी आपन हकहितके लाग उठो
संसारके सक्कु नारी एक होख जुटो
टुहन डबैना मनैन् हाँरिम भुठो
वुद्धिजिबी बाटो, पर्हल लिखल बाटो
टुर्हफें संसार हक्ना आट बा,
बल वुद्धि बा ट फें काजे नारी पाछ
काजे पज्गुरटो, आघ बर्हो, आब लर्ओ
टँु नारी ।

उठो नारी हक अधिकार ख्वाज
आपन स्वतन्त्रता बचाए
टुर्ह फें संसार चलैना आँट बा
दुनियाँसे लर सेक्ना बल बा
संसारके बराबरा ठाउँ पुगल बाटो
संसारके बराबरा मनैनसे जुझल बाटो
मन्त्रीसे लेख राष्ट्रपति बनल बाटो
देखाओ आब टुन्हक बा खाँचो
इ देशके लाग, बाचय परल देशह
टुहन बलाइटा, टुहन ख्वाजटा
आँट करो उठो देश विकास कर
नारी टुर्ह नारी
टँु नारी ।

पुनाराम कर्याबरिक्का
दंगीशरण ४ दाङ

कविताः टुँ नारी

पुनाराम कर्याबरिक्का