बिडाइ

संगम चौधरी
२१ भाद्र २०७८, सोमबार
बिडाइ

कथा
बिडाइ

सुनसान राट, घर फेन सुनसान, असिन सुनसान कि एक सुइ गिर्लेसे फेन पटा नैपैना मेर्के । ओहे सुन घरम् कोठामे अक्केली बैठके चुरोट सुँगाके, सुर्कटहिन । कोठा चुरोटके ढुवाँसे भरल रहठ । मने फेन चुरोट सुर्कना छोर्ले नैरहिंट डिनेस । सोझे जान मिल्ना रहे कि डिनेस पीडिट ओ चिन्टिट बटैं कना । कबु गँहिर सोंचमे डुबल डिनेस हाँठेम सुँगाइल चुरोट जरके डहे लागिंट । आँशे आँशले रसाइल ओ मन सारा टुटल जसिन सोझे जान मिल्ना रहिन डिनेसके । मन नैटुट्ना फें कसिक जब अपन मन पराइल मनै छोरके सडाके लाग गैगिलेसे केकर मन नैटुटि । अपन आँखीक आघे निर्डोस बच्चाके रुवाइके चिट्कार सुन्लेसे केकर मन बाँकी रहि ।

डिनेसके जिन्गिमे अस्टे घटना घटल रहिन । निर्डोस बच्चा बाबा–बाबा कहटि हाँठ नफैटि रहल याड डिनेसहे आइटहिन । रबिनाके ढुंगाके मन ठोरठोर फेन नैपघ्ललिन । एकचो घुमके फेंन नैहेर्लिन् । आखिर काहे अट्रा नफरट रबिनाके डिनेस प्रति । कारण बिना सहमटिके भोज हुइल रठिन रबिना ओ डिनेसके । रबिना ओ डिनेसके बाबा बहुट मिल्ना संघरिया रलक ओरसे डुनुजे नाटा बनालेलैं ।

डिनेस ओ रबिनाके घर परिवारमे सबचिज पुगल रठिन । रबिना ओ डिनेस एक डोसरहे बहुट मजासे जन्ले रहिंट कारण डुनुजे एक्के गाउँक ओ छोटेसे एक्के स्कुलमे पर्हहिंट । रबिना ओ डिनेस अपन मनके बाट एक डोसरसे छुपाइ नैसेकिन । रबिना ओ डिनेस केवल बहुट मिल्ना संघरिया रहिंट । रबिना डिनेसहे मिल्ना संघरियाके रुपमे हेरिंट कलेसे विजयहे अपन जीवन संघिरयाके रुपमे रोज्ले रहि । यी बाट केवल रबिना ओ डिनेसहे पटा रठिन । पटा रलेसे फेन रबिना ओ विजयके भोज हुइना असम्भव रठिन कारण रबिनाके घरक परिवार विजयहे मन नैपराइँट् । विजय गरिब घरके लौंन्डा रहिंट । गरिब रलेसे फेंन डिलके सच्चा इमान्डार, नम्र, स्वभावके लौन्डा रहिंट बिजय । पर्हल रहिंट, ज्ञानी रहिंट, इज्जटडार लौन्डा रहिंट विजय । सब जहनसे मिल्के रना मिलनसार रहिंट विजय । ओहेमारे हुइ रबिना विजयसे मैयाँ लगाइ पुग्ली ।

एक डिन रबिना अचानक अपन भोजक् बाट सुन्ली टे हुँकार अनुहार मलिन डेखा पर्लिन । सब डिन हाँस हाँसके बाट कर्ना मनै निराश होगैल रहिन रबिना । डिनेससे संगे घुमफिर कर्ना मनै डिनेससे कम बोले लग्ली । रबिनाके अनुहार ओ आँखी बटाइ टहिन हुँकार मन डुखी बटिन कैह्के । रबिना अपन मनके सारा बाट डिनेसके ठन सुनैली । रबिना मनक मनके सारा बाट डिनेसके ठन सुनैली । रबिना मनक डुखके आँश गिरैटि कठि रहि डिनेस टुहन सब पटा बा मै विजयहे जीवन संघरियाके रुपमे रोज सेकल बटुँ मने डिनेस मोर भोज टोहाँरसंग करडेना पुरा पक्का करसेकले बा मोर बाबा ।

रबिना विजयहे रोज्ले रहिन कलसे डिनेस रविनाहे अपन डिलमे बैठा सेक्ले रहिंट । सबकुछ ढिला होसेकले रहिन रबिनाके । डिनेससे जसिक फेंन भोज करहि पर्ना रहिन रबिनाहे । ढिरेढिरे भोजक लगन लच्क्यागैल रठिन । अझकल करट भोजक डिन आगैल डुल्हा डुल्हीहे लेहे जैठैं । ओहोर रबिना डुल्हिक सिंगारमे संपरके बैठल रठि । डुल्हा फेंन अपन डुल्ही रबिनाकेसंग बैठल रठैं । रबिनाके अनुहार खुसी नैरहिन । हुँकार आँखिम आँश बहे लगलिन । रबिनाके बाध्यटा रहिन डिनेससे भोज कर्ना । बहुट रोक्ना चहलि रबिना भोजहे मने नैसेक्ली । बचन हार सेकल रहिन बाबा । रबिनाहे डाइबाबा जबरजस्टीसे भोज करे परटहिन । रबिनाके खुसी छिनगैल रहिन हुँकार मनमे इहे बाट घुम्ठिन । यी कैसिन जिन्गिी लौन्डिनके अपन जिन्गिके लाग फेन सोंचे नैपैना । अपन हक अढिकारके लाग फेंन बोले नैपैना । एकचोके जिन्गिफें खुसीसे जिए नैपैना । कठैं बा मैयाँ जिन्गि हो । ढन बा, मान सम्मान बा मने मैयाँ नैहो कलेसे जिन्गि सडा सुनसान रहट । खुसीसे खाइल एक कौरा भोजन फेंन जिउमे लागट कठैं । मन खुसी नैरहठ कलेसे सारा जिन्गि अन्ढार रहठ ।

भोजके पाछे मै रबिनाहे सेकठसम खुसी करैना प्रयास मैयाँ डेना हुँकार कुछ फेन कमि नैहुइ डेना कोसिस डिनेस कर्टि गिलंै । मने रबिना अचानक रोइ लागिंट । अक्केलि कवाजाइन । डिन, हप्टा, महिना करटि साल बिट्टि जाइठ । रबिना डिनेसके मैयँक् पहुरा सुन्डर छाइके जलम डेठि । छाइहे जलम बाड फेन रबिना विजयहे बिस्राइ नैसेक्ले रहिन । कारण रबिना विजयहे अट्रा जेडा मैयाँ करिन कि अपन सब कुछ अर्पण करसेकले रहि । जुनि भर साठ डेना बाचा करके फेंन एक डोसरके हुइ नैसेकले रहिंट विजय ओ रबिना ।

रबिना भोज डिनेससे कर्ले रहिंट मने सारा मन मैयाँ, याड विजयक्मे रहिन । याड नैअइना टे बाटे नै रहिन । बरस दिनसे ढेर बाझल रहिन रबिना ओ विजयके मैयाँ । ठाउँठाउँ घुम्लक मिठमिठ बाट करलक ओ कब्बु अलग नैहुइना बाचा मन्डिरमे जाके करलक समझके अचानक रबिना रोइ लागि । बरस दिन बिट्गैल रहिन । एकठो बच्चा जलम लेसेकलमे फेंन रबिनाके ओहे हाल रहिन । यी सब बाट डिनेसहे पटा रहिन । जब रबिना एकान्ट ठाउँमे जाके मन भिट्टरसे रोइन । डिनेस कहिंट रबिना आझ फें विजयके याड आइटा । रबिना डिनेसहे कहिन डिनेस टुहिन टे पटा बा जब अपन मनैनसे बिछोर हुइ पुगल कलेसे कसिन लागठ । डिनेस महि पटा बा टुँ महि बहुट मैयाँ कर्ठो । मोर लाग रुइठो ओ एकपल रहे नैसेक्ठो । डिनेस हमार बाट नैसुनडेलैं डाइबाबा । आखिर काहे असिक करलैं । एक डोसरके खुसी इच्छा बिना भोज कर्ना मजा हो ? मोर मनेम घुम्टी रहठ डिनेस । इज्जट जैना कैह्के केक्रो फेन जबरजस्टी भोज कर्ना मजा नैहो । केक्रो फेंन जिन्गिक खेल्वार करे नैपरल । डिनेस टुँ डाइ बाबाके खुसीके लाग महिसे भोज करलो ओ मै फेन । मने विजय मोर मैयाँमे पागलहस् होगैल बटैं । मोर मैयाँ साठ नैपाके हुँकार हालट बहुट नैमजा होगैल बटिन डिनेस । कहटि रबिना सोग लग्टिक बहुट रोइठी ।

रबिना अपन खुसीसे जेडा डोसरके खुसी चहठि । जीवनमे हौसला डेना । जिना आशा जगैना सोंच्ठी रबिना । डिनेस रबिनाके जीवन संघरिया रलसे फेन खुसी नैरहि रबिना । केवल भोजक नाटक करल जस्टे रहिन । आखिर रबिनाहे रोके नैसेक्लैं डिनेस । रबिना जिन्गिमे खुसी लाने नैसेक्लैं डिनेस । एक डिन छोर्के गैगैलि रबिना ।

डिनेससे माफी मँगटि बिडाइ लेके गोसियाके नाटा टुर्ठि ओ डिनेसहे रुवाइ लग्ठिन । उ डिन बहुट डुखी रहिंट डिनेस । डिलसे मैयाँ करुइया रबिना सडाके लाग नाटा टुर्के गैसेकल रहिन । रबिना बर्सौंसे बैठल घर डुवार छोर्के निकर सेकले रहिन । कसिक छोरे सेकल हुइहिन अपन घर डुवार । मैयाँ करुइया गोसियाहे छोर्के गैसेकले रहिन रबिना । डिनेस रबिनाके लाग जोन चिज कर्लंै सब बेकार होगैलिन । रबिना बिजयके जिन्गिम् साठ डेहे पुगलि । डिनेस ओहे बेला जन्लैं कट्रा स्वार्थी बर्टै मनै । का मैयाँ फेंन फरक रहठ ? जट्रा मैयाँ कर्लेसे फेंन सब बेकार लागठ । जट्रा सँच्चा मैयाँ कर्लेसे पेंmन बुझ डेहुइया कोइ नैहो यि डुनियाँमे कहटि अपन उज्जर जिन्गिमे चुरोटहे संघरिया बनैले रहिंट । रबिनाके बिछोरके बाड अपन जिन्गि मौटसे जुझे पुगल रठैं । जाँर, डारु, चुरोटके प्रयोगसे अपन जिन्गि आउर बरबाड बनाइ टहिंट डिनेस । कोइ ना कोइ जिन्गिम् साठ डेहुइया जरुर रहठ । अस्टके डिनेसके जिन्गिमे फेंन रेनुका अइठिन । डिनेस रेनुकाके मैयाँ साठ पाके नैमजा सब खैना पिना बानि हटाके रेनुकासे लावा जीवनके सुरुवाट कर्ठैं । ओराइल ।


संगम चौधरी
पुनर्वास २ कंचनपुर

बिडाइ

संगम चौधरी