कथाः डाइ

शेखर दहित
२२ बैशाख २०८०, शुक्रबार
कथाः डाइ

कथा

डाइ

मजासे मछ्रडानि नै डबाइट, यी सस्री ।
बाबा डाइह, समासि राटम डक्लाइट सुन्क मै भक्वा गैल रहुँ । गिन्नोर भोँगीभोँगा झुल कत्रा डबाइ डाइ । मइ..मइ ..मइ…मइ कर्टि घुस जाइठ लम्गोर्वान ।
बिचारि डाइ डिया बार्क सक्कु पेलल् मच्छर मर्ठि । जम्मा हाँठ लालेलुलुङ्ग । रातभर भर बाबक्म बेना हौंक्ना, राटक कुवँम पानि लेह जैना ट डाइक सड्ड भरिक काम हुइन । बाबाहँ हरेक मेरिक खुसि डेना, डाइक मजबुरि रहिन या जुम्मा मै कब्बु नैछुट्याइ सेक्नु ।
बाबाहँ सड्डभर पट्टि खेल्ना लट लागल रहिन । घरम डाइक समस्या का बा कबुनै हाँठ लगैल । हट्लसेफें, जिट्लसे फें सड्ड डारु पिक लिडरल रना । आझ टिना न्वँनार होगिल । फें करु रिझैल बा । कत्रा हरड्याइन हो । मेरमेरिक बहानाम डाइह पिट्वा पाइठ डेख्ल बाटुँ । राट भरभर महिन क्वाँरम लेक जग्ल राट कट्ल बाटि । डाइक चुहल आँससे मोर झुल्वा कट्कटा जाए ।
बाबक बारेम छन्डिक छन्डिक फटरंङ्ग उरल बाट सँन्ढ्यारन सुनाइठ । टिक्रा डुकानिक ललढेब्रि सहुन्यकठे पर्चल बा, टोहाँर गोस्या कैख । सड्ड भर डारु ओ सिकार ओहैं खाइठ ओ खवाइठ हुँ । बिचारि डाइ, मुहमसे बोलि नैफुटिन । एकटार चुमचाम सुना करि ।
राटराटके ओह सहुन्यासे फोनम बाट बट्वाइठ ढ्यार सुन्ल बाटि डाइ ।
टुँहार बिना मोर निंन नैपरठो । टुँ बहुट याड आइटो । का काहो का का । ओह सहुन्याँसे मस्किक मस्का खोब बाट करट भेटैल बाटि डाइ ।
बिल्रक झप्टल मुर्गिन्याँ डराए कह जस्ट, सड्ड गारि भँुवा, लाठि घुस्सा पाइट पाइट डरभुटल, डाइ निरिह होक एकटक ओनाव करि । मोर मुरि खेलैटी कहि, टैं ट हुइस भैया मोर आस भरोसा, एक्ठो साहारा कलम मै रहुँ ।
सक्कुओर गाउँ चम्पन रह । बिहन्यसे मनै ¥याहो ¥याहो सगबक सगबक करँठ । किउ टठिया लेल लेल, ट किउ डिल्या । गुरियम गाउँभर मनै आपनआपन रानपरोस, पुर्वम सिकार लिखालिखा, लेक आइँठ । हमार बाबाफें बिहन्य सिकार लेह निकरल रहंै । सारा सँन्ढ्यारन्क घरम छोँछोँमोमो मास पाकट बास आए । हमार डाइ बाबक अस्या अस्यम बटिया हेरट हेरट साँभ्mया होगैल । मै भुँख्ल प्याट सिकारिक अस्यम निडागैल रहुँ । समासि आढा राट बाबा छुच्छ घर आइल रहंै । उ डिनफें डारु पिक लिड्रल रहैं ।
डाइह फुहर फुहर गारि ग¥याइट सुन्क मोर निंड भभक गैल रह । डाइ बिचारि बाबाह अर्जि करि ।
ढिर ढिर ट बोल्ना हो, छावा अब्बा जागि ट फें, सिकार खोजि, भुख्ल प्याट सुटल बा ।
डाइक बाट सुन्क, मोर मास काट्ख खाल्या, कहैं । उ डिनफें बाबा डाइह खोब घुचेट्ल । उ सब डेख्क मै रुइल रहुँ । बाबा रिस साइड ठाम्ह नैसेक्ल, मोर टँगरि पकर्क खटियमसे भुँइयम लब्डाडेल । उ डिन फें बाबा हमन बाहेर निकार डेहल रहैं । कँैया कुच्चिल अँन्ढार, जाउँ ट कहाँ जाउँ, डाइ महिन बुँकु बोक्क सारा राट जग्ल कट्लि ।
ढ्यार राट मै डाइकसंग डख्नहान कुर्हट्यम सुट्ल बाटुँ । गोट्रान अट्वल्यक टर, उ पुस माघिक ठन्डि राट महिन याड बा । डाइ आपन पाटिर पाटिर सुटिक गटिया छोर्क, महिन सेह्रल डिन मै कैसिक बिस्रैम । अप्न बिचारी पाटिर बिलोज ओ पेटिकोट्क भरम महिन आपन क्वाँरम टाटुल कराइ । डाइक उ मैयाँ मै शब्दम बखान कर नैसेकम । मै सड्ड रिन्ह्याँ रहम । छोट्टिम आपन लर्का फुस्लाइक लाग का का नैबन्लि । कबु बिलारिन के अवाज निकारि, ट कबु गाँरिघोरा, कबु कुक्रा बन्क भँुकि ट कबु गिडार बन्क हुँक्का हुँवाँ । डाइक मन ट होगिल, आपन लर्कनक लाग ज्या फें करसेक्ना । ढ्यार जसिन महिन सुफलाइक लाग उ गिट गाइ, हुँकार गिटक ढरान सुन्क मोर निन परजाए ।
बिहन्य डाइक ठे डख्नान मछोन्र्या बड्डि सल्लाह करल अन्सारसे हुइ साइड । बाबा आझ सँझ्या फें आपन पट्टि खेलुइया संघरियन घर निउट्ल रहंै । घामपानिसे जुझ्क मारल गन्ढैलक मच्छि बाबाहुक्र होहला होहला जिभिक स्वाद लगाइठ । डाइ ओइन्क स्यावाम भुलल रहि । सारा कोन्टि माखुरिक ढुँवासे कुहिरा लागल जस्ट बिल्ग । महिन उट्मुटाइट डेक्ख हुइ । डाइ महिन मिन्झ्यारि डेहरिक ग्वाराओर टस्का डेलि । मै सुइसुइ करकर भाट फुँकफुँक खाउँ । साइड बाबक मन ढारक लाग आझ फें उ ढ्यार हरेर पिप्पर डर्ल रहि ।
खाइ नैसेक्ठुइस् ट का ठुँस ठुँस घिँच्चट्या रै लट्वा ।
सड्डभर बाबा महिन लट्वा, लठ्गोब्रा नाउँसे बोल्कारँठ । खै मैयाँ रहिन या घिन, महिन कसहो नैलाग ।
हालीहाली खाक बाबाक अर्टि पुरा कर लिखन्डरान गुम्टिम गैल रहुँ । अँढरिया राट, छिप लागल रह । डरा डरा डोकान पुग्नु । लिखन्डर्या बरापु गुम्टिक ड्वार हरक स्याकल रह ।
महिन माखुँर माँगट डेक्ख, टोहन्क लाग डिन नै जामठ रै । गड्हन राटबिराट समान लेह अइठो ? साइड फेर्चो गुम्टिक छच्जि उठैना उहिन काँडो लागटहिन ।
उ राट, मै माखुँर ओ बचल छिल्लर पैंसा मुठ्ठम बहान्ख घरओर झिबझिब झिबझिब डौर गैनु । डर्क मार डगर खाल्हि उच्चा नैबिल्ग । डग्रिम ह्यागल गुँहम रपट्क गिरल रहुँ । सारा जिउ भुर्याभुस्सुन होगैल रहुँ । गडौरिम पक्रल माखुँर जम्मा टुट गैल रह । ड्वासर हाँठक मुठ्ठम रहल पंैसा अँढारम हेरागैल । अँढारम खोब खोज्नु, छिल्लर पंैसा नैमिलल ।
डरा डरा घरम पेलल रहुँ । महिन डेख्क डाइ अन्सार डर्ल रहि । उ महिन बचाइक लाग बाबइ खन्टिखुन्टा माखुँर डेह गैलि । खन्टिखन्टा माखुँर डेख्क बाबा महा जोरसे ढिकल रहंै ।
बहानचो…..ऽऽ ! एकठो अर्टिफें मजासे नैकरि । खालि घिच्चकेल जन्ठ, यि घरक …ऽऽ”
डाइ मोर पर्गा लेटि, राटबिराट छोटछोट लर्कन पठैहि ओ आपन मन्का बम्कहि । माखुँर ढोक्ना मनै ट अप्नह जैना हो ।
उ राटफें बाबा मार उठ्गैल रहैं । बाबक संघर्यन डाहिन होगैल डाइक लाग । सारा मच्छि अघाला लैलै ओरा डर्ल । डाइ ट कर्या करैह्यम चप्टल एक डुइठो खिँडा, ओ लट्पटाइल झ्वारसंग मोसमोस भाट सट्कैलि । उ राट डाइ अन्सार डर्ल रहि, ओहमार महिन गोट्रान बुडिक पठ्रिम सुटा डेहल रहंै ।
बुडि उ डिन महिनसे पुछल रही, ट्वार डाइ बाबा असिक काजे सड्ड लाइबाझी कर्ठ नट्या ।
मै बुडिह जवाब लौटाइ नैसेक्नु । बुडि अप्नअप्न बरबरैलि । औरक बेट्या लान्ख अइसिख डुक डेना । बिचारि मोर पटोइहयक भागिम सुख लिखल नैहुइस् । लौलिमसे मार पाइट पाइट एक बेट्या होगिल । हमार लांैरक जुन अभिन कम्रि नै भिज्लिस् । राटडिन जुवाटास, रन्डिबाजि करि ओ….ऽऽ ।
बुडि, डाइक डुखम कन्ढ्या जोर टहि । उफें मोर जस्ट रहि । ना ट बाबासे मुहजोर बाझ् सेक्ना ना ट डब्नि भिर सेक्ना । बिचारि आपन निब्बर जिउ लेख डिन गन्टहि । बुडिक बाटम, मै कब निडैनु पटा नैचलल । एक चोट्य भोँगल्ला बिहान होगैल ।
मै फरड्वाल घरओर डौर गैनु । डवाँर टाँटि भँगाभँग उप्पकल रह । राटिक खाइल भाँरा बर्टन एहरओहर खनामन रह । गुड्रि गडेलि, डाइक सारा लुग्गा बहरिभर छिट्काइल रह । बाबा अकेलि मछ्रडानिक भिट्टर सुटल रहैं । साइड अभिन मट्वार नैछुटल रहिन ।
उ राट फें डाइ महिन छोर्क घरमसे भाग्गैल रहि ।
डाइक आँखिक भाउँ फोरफोर मारल रहिन हुँ । घालल अढिँउन बिलोज, पेटिकोट चाँइबाटि कराक मार पाइल रहि हुँ । झगरा छुटुइया मनैन लाज लग्ना हुँ । बुडि कहल रहि, उ राट डाइ डख्नान काकिक लुग्गा घाल्क लैहर गैलि हुँ ।
मेर मामक घर टिन कोस डुर । बन्वाँ नहांक जाइपर्ना रह । बिच्चम एक्ठो खोल्ह्वा नाघक पर्ना । मामक घर जाइबेर सड्ड मै डाइक बुँकु सिउर्क उ खोल्ह्वा नाघँु । डगरि डगरि मिच्छा जाउँ ट फें डाइक बुँकुक सवारि खोब खाउँ । डाइक कुब्बर टरटराक हुँइहिन साइड, उ कहि आप्ठेंसे टँुहिन मामक घर नै लानम् । सड्डभर बोकाइठ, बर्काभारी ढ्यामा होगैल ।
डाइक बटिया हेरठ हेरठ एक पाख बिट्गैल, लौट्क डाइ नैअइलि घर । मै सड्ड बुडिसे डाइक हाल लिउँ । साइड महिन बुडि अकेलि मामक घर जाइक डरसे हुइ महिन सड्ड भर खिस्सा सुनाइ । मामक घर जैना खोल्ह्वम ट बरेभारि गौहा बा हुँ । कहि, ओह खोल्ह्वम कुर्हाफें बा हँु । गैया बच्छु पानि पिअ जैठ ट हुँ सिक्कर टानठ हुँ । बुडिक बाट सुन्क मोर आँगम काँटा फुल जाए । ट्वार मामक घर जइना बन्वाँम ट डन्टर्वा हठ्या लागठ हुँ । मनैन ट कैँठा चिरहस उ चिरठ कहि । महिन अकेलि जिनजाइस् कैख कब्लाइ ।
बुडिक बाट सुन्क मोर कौनो हिम्मट नैआए, मामक घर जैना ।
महिन बुडिकसंग रहल डेख्क हुइ साइड । बाबा महिन कब्बुनै भाट खैल्या कैख पुछैं । बाबा डिनभर बाहेर रहंै । सुटखालि घर आए, उ फें लिड्रल मट्वार ।
एक डिन बिहन्य बुडि बाबइ कहल रहि, छावा रै ! ज्या हुइना होगिल, आब ट आपन गोसिन्याह लैआनस । टुर्ह ट टुर्ह होगैलो मोर नट्याह टुवँर करा डारटो..।
बाबक मुहमसे एक्को बोलि नैफुट्लिन् ।
घर ड्वार सवँर्ना, जिन्गिक जोहर््यासे भुस्याके कैडिन चलि । कैसिन घर कन्टालिनक ड्यारा हस बिल्गटा ? आब ट डस्या डेवारिफें पचपच पचपच आइटा । घरक ओसहर््वा चब्डना, भिट्टा निप्ना, घरक सवार बेवार करुइया नै रहि ट ट्वार घर चलि । बुडि उ डिन फें खोब सम्झैलि ।
डाइह बाबक मैयाँ ट टान नैसेक्लिन । साइड मोर मैयाँ लाग्ख हुइहिन । बर्का मामा महिन लेह आइल रहंै । मामाह डेख्क मै ढ्यार खुस रहुँ । हालिहालि डाइह पुछल रहुँ ।
मामा मोर बाट नैसुनलहस कैख बाट खर्का डेल । बुडिक डिहल पानी पिअटसम मामा ओ बुडिह बट्वाइट सुन्नु । मामा, महिन लेह आइल बाट पटा पैनु । डाइह नैडेख्लक ढेर डिन हुइलकम भेट पैनाम खुसि रहुँ । डोसरओर मै बुडिह छोर्क महिन जैनास मन नैरह । मै ढेरचो बुडिह मोर मामाक घर जाइ कैख संग करल रहुँ ।
मामक सँइकिलिक आघ डन्डिम सिउर्क सवारि खैटि मामक घर नाम डेलि । डगरि डगरि मामह डाइक हाल पुछ्डारुँ । उ कहंै सब्जे चुम्मर बाट । आब कत्रा डुर बा ? कहुँ । उ महिन एक्क घचि लागि कहठ । मै पुछठ पुछठ अक्ट्या डारल रहुँ ।
बेला बेलम मामाह टुटु लाग्टा कहुँ । उ सँइकिल रुकाक अप्नफें मुटैं ओ महिन फें मुटाइ । मामा आपन सिर्हा मेटाइक लाग माखुँर मेट्ख बिरा डाँटक टर खुसारंै । मै पुछ डारुँ मामा ! यि खैबो ट का हुइट ?
उ कहैं, यि खैबा ट बल आइट । टब्ट मै फें बल्गर बनम मामा । महिन फें डेउ ना एक चिकुट्टा ।
हट सस्सुर ! छोट लर्का खैबो ट भुँर सरठ । नै खैठ ।
मामासे बाट छटाक लराइट लराइट सँझ्या मामा घर पुग्लि । डाइ हमार बटिया हेरट हेरट साइड मिच्छा गैल रहि । महिन डेख्क हुँकार अन्ह्वारम खुसि डेख पर्लिन । महिन हालिहालि सँइकिलमसे उटार्क आपन क्वाँरम लेलि । महिन उ ढेर बेरसम हेर्लि ।
उ बाबाह पुछल रल्हि । मै बाबाह कबुकाल बिहान्ख डेखल बाट कर्नु । हुँकार मन फें भोर मलिन हुइल रहिन । साइड बाबाक मैयाँसे हुइ । बाबा भन्या आपन सुम्रिम ।
बाबा आँढर होगिल रहंै, जे डाइक मैयाँ उप्पर छल्कट नैडेखैँ । उ बहिर फें हुइटहंै, जे डाइक अर्जि कब्बु नैसुन्ल । उ हालि लुल नाँगर फें होजैहि जे डाइक सहारा भरोसासे डुर जाइटहैं । साइड डाइक निर्णयसे हुइ हम्र आब मामा घर सड्डभर बैठ्ना हुइल रहि । उहमार मामा आपन गाउँक स्कुलिम मोर नाउँ भरा डेहल रहैं ।
कुछ डिन ट मामाक घरक लर्कनसे खेल्ना, स्कुल जैना महा सैयर लाग । ढिरढिर मोर आपन गाउँक मैयाँ फें महिन ढेर पिर । महिन बुडी डेख्नास लाग, जे मोर मुरि ठप्ठपाक सड्ड सुटाइ । मोर गोचा मंगलुह सप्नम सड्ड भेटाउँ, जिहिन्से सड्ड हम्र बन्सि लगाइ जाइ । बुढ्नीह भेटनास लाग जे सक्कहर््य आपन घरसे पकौना लेल महिन डेह आए । उ सब जहनसे मै ढिर ढिर डुर हुइटि जाइटहुँ ।
आपन छावक हालट ओ बानि डेख्क हुइ साइड बुडि ढ्यार सोँचि । एकओर आपन निब्बर जिउ, डुगडुग बुर्ह सरिल ओ डोसरवर छावा पटोइह्यक बिजोग । यी सब बुडि सह नैसेक्ली । मै जानठ जुकुरसे बुडिह स्याँस्याँ करठ डेखँु । उ सकडम्हा रहि । लरट लरट उ हार खागैल रहि । बुडिक गिरल हाल आइल । डाइ अप्नेआप सम्हाँर नैसेक्ली । ढरढर ढरढर आँस गिर लग्लिन । यि बाटम मोर ओत्रा चिल्वास नैरह ।
छुट मेटैना डिन । मामा हमन हमार गाउँ लैगिल रहैं । बुडिसे भेट् हुइकनाम मै ढ्यार खुस रहुँ । गै गोट्यार, गाउँक किसन्वन ¥याहो¥याहो करँट । मै बुडिह खोजुँ । सब्जे मोर बुडि लाल मोरै लेह गैल बाट करंै ।
ठारु रिटभाट अन्सार सक्कुजे टिकरा खोल्ह्वम गैलि । मै बाबाह नैडेख्नु । सब्जे बुडिह भुट्ला डैसेक्ल रहि ।
ढ्यार पाछ बुडिह चुट्टी डेहक लाग बाबाह, डुइजे गोचालि भिर्ख लन्ल । उ बिहन्यसे लिड्रल रहंै । चेट फें नैरहिन साइड । उ मनैफें नैचिन्हंै । मै बाबक आग गैनु । उ महिन कुछ फें नैकल । सड्ड लट्वा रै ! कैक बोल्कर्ना बाबा आझ महिन बोलि फें नैलगैल । उ एकडम टुट गैल रहंै । डारुक ओ माखँुरिक अहारसे हुइ साइड उ एकडम निब्बर ओ कर्या बिल्गट । मोछ्डार्हिसे उ भल्वाइल बिल्गँट । पहिल जस्ट, हुँकार अन्ह्वाँरम चहक नैरहिन् ।
ठारु रिटभाँट अन्सार, छुट मेटा सेक्ल रहैं । सब कबिलन गाउँक किसन्वन कट्टाहि खाखा आपन आपन घर जाइटहंै । मामाफें हमन जाइक लाग टयारि कर लगाइटहैं । मामक बाट अन्सार बुडु पटा पागैल रहैं । मोर मामा ओ डाइसे खोब अर्जि कर्ल ।
डाइह घर बैठना अर्जि कर्ल । आपन घरकुर्या सवँर्ना अर्जि कर्ल ।
ट्वार माउँ फें यि सब डेख्क डट्कर गैल रह । आझ ओकर मन टोहन संङ्ग बैठल डेख्ना रहिस् । ओकर भाग टुहन संग डेख नैपाइल ।
बुडु डाइक गोरा पर्क आँस गिराइल रहैं । मोर आपन लर्का, नट्यक डुख हेर्ना हिम्मट आब नैहो । कहल रहैं ।
आपन ससुर्वक लाग हुइलसे फें डाइ मामाह आपन मनक बाट सुनैलि । मामा अकल्हि घर लौट्ल ।
उ डिन डाइ फेर्चो लौव घर बैठाइ जाइटहि । हम्र फेरसे हमार टुटल घरम पेलल रहि । घरक भिट्टर सब चिज बिजयहोर उहोँर गिड्नाइल रह । कौनो डेहरिक भर्कन फुटल ट कौनो डेहरिक आन ठैह्याइल रह ।
डाइक भौका कोन्वम ढुनमुनाइल रहिन् । गुड्रि गडेलि मुस काट्काट रुवा बाहिर निक्रल रह । कोन्टिक कोन्वाँ कोन्वाँ मुस भाँट फँकाफँका माटिले कोन्वाँ भर्ल रहैं । लुग्गक पोठ्रा, पोठ्रि बनाबना बिललिम पैंठैल रहैं । उप्पर सब छान्हि भाँेगाबिल्ग । डुन्ड्रि चुहक घर सारा सिरसिराइल कर्या रह । किच्किच्या सारा ढर्टि उक्रैल रहैं । डख्खिन्क ठरभिट्वा टुट्क भ्वाँङ्ग डेख पर ।
सब चिजबिच बिरान लाग । मोर गोलि ढर्ना भुर्कि । चँच्रम ढरल गुर्टा । पिखाँहि खोसल बुन्ड्या बन्सि । मोर अढ्ढि चट्टि । सब सप्नाइहस लाग । मोर खेलैना कोड्रि, हँस्ली सब बेगल रह ।
डाइह घरम डेख्क बाबा ढेर खुस हुइल रहंै । पहिल्चो हुइ, बाबा डाइक लाग आँस गिराइल रहंै । गोरा पकर्क रुइट डेख्नु मै । महिन छोर्क नैजाओ कैख अर्जि करैं । बाबा आपन गल्टि करल समझ्क डाइसे माफ मागंै । डाइह ढ्यार डुख डेहल बाट करैं ।
जिन्गीसे डब्निभिर्या खेलट खेलट मिच्छाइल बाट करंै । उ आब सुढर्ना चाहैं । डाइह घरड्वार सँवारक लाग बिन्टि करैं ।
बाबाह सड्डभर मिठमाठ खवाइ खोज्ना, बाबक डुख्खम संङ्ग पर्गा बह्रैना डाइक मैयाँसे हुइ । डाइक आँखभर आँस चुहलग्लिन । आपन आँस पोछ्टि, बाबइ हेर्क उ मुरि हिलाइल रहि । मैफें डाइ बाबाह सङ्ग मिलल डेख्ख खुसि लाग ।
डाइबाबनसंङ्ग राटविराट गाउँम नाचखोर हेरगैल उ ब्याला । बाबक कन्ढँ्यम सिउँरल । निंडा गैलसे डाइक गटियम खुस्टल । बाबाक अंग्रि पकर्क खेट्वम पानि चटार गैल । बाबक संङ्ग डिल्या बोक्क ढह्र्या खोँह्या झार गैल । घाँसक केर्वा बनाइ सिखाइल । पुल्ला कस सिखाइल । मामक घर जाइबेर बाबक सँइकिलिक डन्डिम बैठल । बाबाक बुँकु सिउर्क खोल्ह्वा नाघल सब बाट महिन झलझल्ह्यट याड आइल ।
उ डिन बाबा कब्बुनै हाँठ छोर्ना कसम खैल । जुँवाटास जाँर डारु सब छोर्ना कसम खैल । हमार फेर्से लावा सन्सार सुरु हुइटह । डाइबाबा आपनआपन जुम्मेडारि पुरा कर्ना बाट करटहंै । फेर्से टुट्ल घर सवँर्ना सल्लाह हुइटहिन् । एक सुघ्घुर घर, जहाँ चार ठो भिटा, एक्ठो केँवार, डुइटिन ठो म्वाँका रह । घामपानिसे बचाई लाग एक्ठो छाँन्हि रह । घरक हर मनै एकआपसम सरसल्लासे सझिह्या निर्णय लेहैं । सब्जे एकआपसके इज्जट करंै ओ स्यावा लेहैं । एक सुघ्घुर ओ चम्पन घर……ऽऽऽ ।

शेखर दहित
बर्दिया

कथाः डाइ

शेखर दहित