कविता
टुहिन खोज्टि बाटुँ

आपन मनहे
आँखिक पन्जरे ठर्ह्याके
आपनहे शुन्यतासे हेर्टि रहुँ ।

मनके आँखले
आत्माके शरीरहे हेर्ना मन लागठ्
प्रत्येक युगमे मनैंनके जुनि लेके
मै टुहिन खोज्टि बाटुँ ।

मनैं जो बनैलक् यी संसारमे
मनैंनक् बन्वाँमे
अप्नही अलमलाके आपनहे
टुहिन पुछटुँ
टुहिन खोजटुँ ।

अटरा ढेर युग पाछे फे
मै टुँहिन मजासे चिन्हें नैसेक्नु
टुँहिन आत्मसात कर नैसेक्नु
टुँ केबल अनुभूति किल बन्लो
बरगढ पिपराके रुख्वामे
कुइलरियक् मिठ बोलिमे मिल्के
टुँहार आभास मोर लग्गे आइ लागल ।

टुँहार ठुन्यार सुरट
मोर आँखिम् आइ लागल
टब फे मै मजासे
टुँहिन मै मोर आँखिक् पल्कामे
अटाइ नैसेक्नु
मै भोग्लक हरेक मनैंनके जुनीमे
मै टुँहिन खोज्टि बाटुँ
आत्माके बोलिमे फे
ओ बैराग गिटमे
टुँहिन खोज्टि बाटुँ ।

इ संसार ओ मैयाँ
टुँ नैहुइटो
मै डेख्लक् ओ पइलक् इ सक्कु
टुँ हुइबो नैहुइटो ।
बिष्णु कुसुम
घोराही उपमहानगरपालिका–१७ बेलभार दाङ