सुघर्की बठिन्याँ

प्रसादु लालकुसुम्याँ थारु
१३ भाद्र २०७८, आईतवार
सुघर्की बठिन्याँ

कथा
सुघर्की बठिन्याँ

एकठो गाउँम् बरा सुग्घुर गुल्या नाउँक् बठिन्याँ रह । ओकर रानपरोसम बरा नाउँ उठल् रठिस् । गुल्या जहिस नाउँ । गुल्यार मुह, लम्मा भुट्ला, ओकर जवानीक बयान नैकरुइया छैला कोइ नैरहल हुइ, कट्रा मनैन ट ओकर नाउँ जो पटा नैरहल हुइहिन काहे कि ओकर नाउँ जो सुग्घरक् झार सुग्घरकी बठिन्याँ होगैल रहिस् । ओकर लाग कट्रा कुँवारन मुवँट् । ओकर ठेगान नैरह मने उ कौनो ठर्यन फुटल् आँखीलेक नैह्यार । ओकरम बरा घमण्ड रहिस् अपन जवानीक अपन सुग्घरक । कभुकाल्ह कौनो कौनो ठर्यन नैसेक्क बोल मारिस ट फें मुह बनैटी ठुक्याइल थारु कैह्क गर्या डार उ ।

उहिन ह्यारफें बरा डुर डुरसे मल्ह्वारा, बुर्हान, दाङ बैवाङक मनै नैअइलिस कि ओठहिक भौंरक मनै नैअइलिस, मने उ कुहिन अभिनसम मन नैपरैल रह । फुला ल्वाह्र भौरा कह असक, जवान बेटी रहल घर सडिमान एक ना एक जन मगुइया आपुग्ना, सडिमान मगुइयन डेखठ डेखठ मिच्छावन लागक गुल्या अपन फुइक घर मल्ह्वारा पौन्हीं खाइ जैना विचार करठ । कुछ डिनिक लाग मल्ह्वारा पौन्हीं खाइ चल्जाइठ् । जौन गाउँ उ पौन्हीं खाइ गैल रह, उह गाउँम् ओकर फुइक घरक् पन्जर एकठो बरा गरिब बुह्वक घर रहिस् । ओकर अपन कोइ नैरहिस् । सिर्फ एक्केली रह, जवानीहम जो ओकर बुह्र्या पहिलह लालमुरै लिह गैगिल रल्हिस् । आकरे लर्कापर्काफें एक्को नैरहिस् ।

पाछ बुह्वा जन्नी लेना सुर नैकर्लक ट नैहो मने, उहिन छाइ डिहुइया कुइ नैजुहैलिस्, काकर कि उ एक ट गरिब रह, उप्परसे कोइफें रह । उ दिनभर काम नैकैक ओसिह सुटक बिटाए । ओम्नफें उहिन सुग्घर कन्याँ चहना हुँ । ओहमार उ अभिनसम बिना लर्का पर्कक् रह । लर्कापर्काफें कसिक रहिहिस् बिना जन्निक मनैयँक ।

बाट् बा, कहकुट बा, कोर्ही मनैनके मुह मिठास रठिगन् हुँ । ओसिहँक उ बुह्वाफें बरा मुह मिठास रह । उ काम ओम भर कुछ नैकर्ना ओ खाइबेर जुन मिठमिठ खोज्ना रह । आब काम ना ओम कर ओकर घरम कहाँसे अइहिस । ओकर घर ओर भांगभिगं रहिस् । बारी बिँउरा जम्मा न्वाचल रहिस् । गाउँक् मनैफें कोर्ही मनैन के मजा मानी उहमार उहिन कुइ नैबलाइस खानपिन मेफें ।

एहोर बुह्वा रह बरा मुह मिठास । उहमार रोजाना भात खाइबेर एक बुट्टी सिकार डोरम बहान लेह बस । ओहर आगी सुँगाक मुर्गिनक पख्ना भुट्ला जराए । बस उह मुर्गिक भुट्ला जैसे जरक बरा सोंढौर मुर्गी भुजबेर जसिहक बाँस आइठ ओसिहँक मगमगाइ लाग ट उ बुह्या उह बास संग कपाकप भात खाए । बस उहिन, सिकार खाइ असक लागजाइस । ओहँर औरे जुगारफें लगैल रह । डौंरीलेक बाँढल् सिकारिक जुगार । उ काकर कलसे डौंरीलेक बाँढल् सिकार लिल ओ जब ध्यान पुग्लसे डौंरी पकरक टानलेना, ओसिक उहिन सिकार खाइ असकफें लागजिना । ओहर सिकारिक बुट्टीफें बचजिना ओ डोसर रोज डानडानफें भुजक ओसिहँक एक्क बट्टी सिकार डसचो रोज खाए । असिक मिठस्या मुहक बुह्वा काम करलसे सजिल उपाय निकर्ल रह । ओसिहँक कोर्ही मनैन लगामफे मजा चहठिन् हुँ कठ जट्टीक् हो काहँु उ बुह्वाफें सफेट ढोटी, कुर्टा, घाल, एक ख्वाका बिरी कभु नैछुटिस् । हाँठम चिम्चिम्या घरी बाँढ ओट्रासे कट्रा चहल गाउँ घरम ।

जब सुग्घरकी बठिन्याँ अपन फुइक घर जाइठ ओ बिहान ग्वाबर काह्र जाइठ ट बुह्वक घरमसे मुर्गी भुजअसक बाँस पाइठ । एक दिन हो, दुइ दिन हो सडिमान ओसिहक मुर्घी भुजअसक बास पाइठ । टब उहिन लग्ठिस् यी बुह्वा बरा धनी बा । बिना सिकारिक ट भात नैखाइठ । ना जानो उहँर मुर्घीक भुट्ला जराक भात खाइटा, ओसिहँक सक्करही बुह्वा ढकढक उज्जर ढोटी कुर्टा घालक छैलाहा जुल्फी चाेंस्क, कोठर्या रहबेर मल्कान डेलक बिग्रल घरी बहानक डेखाइ असक गल्ली गल्ली नेंगना बुह्रवक काम रल्हिस् । ओसिन छैलाहा बुह्वा डेखक सुग्घरकी बठिन्याँ लग्लिस यी बुह्वा अट्रा छैलाहा बा । एकर गुहफें ट मिठ रह ठुइहिस् कैह्क उ एक फ्यारा गुह ह्यार गैल । जैसे गुह ह्यारल खाइ नैपैलक गुह पाटिर पाटिर बरा हरड्यार गुह बठिन्याँ महाँ मन परगैलिस् ।

एहोर दुइ चार दिन बाड सुघर्कीक घर ओकर फुइ जनाइ अइठिस् । एकठो अचम्मक खबर, सुघर्की गल्या लन्डी छल्छलही किहु नैपाक उह कोह्रया बुह्वासे उरहरगैल । सारा गाउँक मनै छक परक डंग परजिठ यी बात सुनक । टबहसे कहिजाइठ साइड सुग्घर बठिन्यँनके अक्किल कटल रठिन् ओ बुह्वा भटार लेठ कैह्क ।

प्रसादु लालकुसुम्याँ थारु

सुघर्की बठिन्याँ

प्रसादु लालकुसुम्याँ थारु